urodzony: 24 maja 1907 r., Lublin, Polska
zmarł: 24 maja 1979 r., Toruń, Polska
pochowany: Cmentarz Stare Powązki, Warszawa – kwatera 36, rząd 1, grób 28/29
odznaczenia: polskie: Krzyż Walecznych, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Monte Cassino, Medal Zwycięstwa i Wolności; brytyjskie: Defence Medal, War Medal 1939-1945, Italy Star
Losy do momentu wstąpienia do Armii Andersa:
Adam Majewski był absolwentem Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Lublinie, które ukończył w 1926 r. Początkowo student Wyższej Szkoły Handlowej/ Szkoły Głównej Handlowej/ w Warszawie w latach 1927-1930, a następnie Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Dyplom lekarza uzyskał w 1936 r., a tytuł doktora medycyny w 1938 r. Do momentu wybuchu II wojny światowej pracował w Klinice Chirurgicznej we Lwowie, a następnie w Warszawie. Ogłosił 6 prac naukowych z zakresu chirurgii.
W 1939 r. brał udział w kampanii wrześniowej. Internowany na Węgrzech, skąd zbiegł w 1940 r. i przedostał się do Polskich Sił Zbrojnych we Francji, a potem do Wielkiej Brytanii.
Służba wojskowa :
Brał udział w działaniach na Bliskim Wschodzie oraz we Włoszech. Podczas kampanii włoskiej był lekarzem 3 Batalionu Strzelców Karpackich w stopniu kapitana (nr ewid. 1907/151). Kontuzjowany w czasie bitwy o Monte Cassino. Odznaczony Krzyżem Walecznych.
W 1945 r., po bitwie o Bolonię, został wyznaczony na stanowisko komendanta Polskiej Czołówki Chirurgicznej Nr 350.
Losy powojenne:
Po powrocie do Polski w 1947 r. pracował jako lekarz w Toruniu i Lublinie. Autor popularnej książki o 2 Korpusie „Wojna, ludzie i medycyna” (Lublin, 1960 r.) oraz innych publikacji literackich. Od 1972 r. członek ZAiKS, od 1976 r. członek Związku Literatów Polskich. Zmarł w 1979 r. i został pochowany w Warszawie.
