urodzony: 21 czerwca 1914 r., Radziechów, woj. tarnopolskie, Polska
zmarł: 15 listopada 1998 r., Wielka Brytania
odznaczenia: polskie: Order Virtuti Militari, Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino (nr legit. 26532)
Losy do momentu wstąpienia do Armii Andersa:
Adam Gołębiowski pochodził z rodziny zaangażowanej w walkę o niepodległość Polski od czasów napoleońskich. W 1938 r. ukończył studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie.
Walczył w kampanii wrześniowej 1939 r., a następnie dostał się do niewoli sowieckiej i został skierowany do łagru. W bardzo ciężkich warunkach przeżył w obozie aż do zwolnienia na mocy Układu Sikorski – Majski w 1942 r.
Służba wojskowa :
Po zwolnieniu z łagru dr Adamowi Gołębiowskiemu udało się dotrzeć do Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR pod dowództwem gen. Andersa. Wstąpił do służb sanitarnych Wojska Polskiego. Po ewakuacji na Bliski Wschód został mianowany lekarzem liniowym 2 Plutonu Sanitarnego 5 Kompanii Sanitarnej 5 Kresowej Dywizji Piechoty 2 Korpusu Polskiego. W stopniu porucznika walczył w kampanii włoskiej (nr ewid. 1914/182). Za „wyjątkowe męstwo, które ocaliło wielu żołnierzy” w bitwie o Monte Cassino został odznaczony Orderem Virtuti Militari. W 1946 r poprzez Francję dotarł z oddziałami 2 Korpusu do Wielkiej Brytanii, gdzie został zdemobilizowany.
Losy powojenne:
Pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Po ukończeniu szkolenia chirurgicznego pod kierownictwem sir Thomasa Holmesa Sellorsa rozpoczął pracę na oddziale chirurgicznym w London Chest Hospital. W 1951 r. został kierownikiem Zakładu Chirurgii Klatki Piersiowej i zastępcą dyrektora Preston Hall Hospital. Równocześnie pracował w sanatorium chorób płuc w Maidstone, gdzie przeprowadzał zabiegi u boku uznanych specjalistów, którzy bardzo szybko docenili jego zdolności chirurgiczne. W 1963 r. uzyskał stopień konsultanta. Był cenionym członkiem Society of Thoracic and Cardiovascular Surgeons of Great Britain and Ireland. Był autorem wielu publikacji dotyczących chirurgii klatki piersiowej w brytyjskich czasopismach fachowych. Zmarł na skutek udaru w 1998 r.
