urodzony: 17 lutego 1908 r., Łomża, Polska
zmarł: 1 lutego 1999 r., Brisbane, Australia
żona: Maria Żochowska z domu Truszkowska – ślub zawarty w 1935 r.
odznaczenia: polskie – Krzyż Walecznych
Losy do momentu wstąpienia do Armii Andersa:
Po ukończeniu szkoły średniej w Łomży Stanisław Żochowski wstąpił do Wojska Polskiego. Ukończył w 1930 r. Szkołę Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej, a w 1935 r. studia prawnicze w Lublinie. W latach 1936–1938 studiował (w stopniu kapitana piechoty) w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. Od 1938 r. służył w 29 Dywizji Piechoty.
Uczestnik kampanii wrześniowej 1939 r. Po ucieczce z niewoli niemieckiej i nieudanych próbach przedarcia się z Polski do Francji rozpoczyna pracę konspiracyjną – początkowo w Narodowej Organizacji Wojskowej, a od 1942 r. w Narodowych Siłach Zbrojnych (NSZ), gdzie objął stanowisko szefa Sztabu. W 1944 r. został wysłany do Londynu do Naczelnego Wodza Polskich Sił Zbrojnych w Londynie. Celem jego misji było omówienie warunków scalenia NSZ z Armią Krajową. Po trzymiesięcznej podróży dotarł do Londynu, gdzie został odznaczony Krzyżem Walecznych. Służył w Oddziale Operacyjnym Sztabu Naczelnego Wodza.
Służba wojskowa 2 Korpusu :
Ostatecznie został skierowany do 2 Korpusu we Włoszech, gdzie służył w Sztabie Korpusu. Po zakończeniu II wojny światowej oficer łącznikowy gen. Władysława Andersa w Brygadzie Świętokrzyskiej NSZ w Niemczech. W 1946 r. zdemobilizowany w stopniu majora znalazł się w Wielkiej Brytanii.
Losy powojenne:
W Wielkiej Brytanii Stanisław Żochowski przebywał do roku 1950, kiedy to wyjechał do Australii wraz ze sprowadzoną wcześniej z Polski żoną i córką i zamieszkał w Brisbane (prowincja Queensland). Utrzymywał się z hodowli kwiatów. Pod koniec lat 50-tych został awansowany do stopnia podpułkownika. Jako prawnik, politolog i historyk był członkiem Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie. Wiele publikował – głównie na własny koszt, mimo ogromnego oddalenia od polskich archiwów na emigracji (materiały zbierał drogą korespondencyjną) – książek historycznych z zakresu II wojny światowej, artykułów, w tym w paryskiej „Kulturze”. W 1993 r. obronił doktorat na Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie w Londynie (PUNO). Zmarł w Brisbane w 1999 r.
