urodzony: 26 stycznia 1922, Warszawa, Polska

zmarł: 23 grudnia 2007 r., Brookline, Massachusetts, USA  

rodzice: Dominik, Janina z domu Czaplicka

żona: Nina Weiss (zm. 1999 r.)

Losy do momentu wstąpienia do Armii Andersa:

W latach 1934-1939 był uczniem elitarnego Gimnazjum i Liceum im. Sułkowskich w Rydzynie (pow. Leszno, woj. wielkopolskie), gdzie przeprowadzał swe pierwsze zaawansowane doświadczenia z zakresu fizyki.

Maturę zdał na tajnych kompletach w Warszawie w 1940 r. Od tego też roku wstąpił do konspiracji w strukturach ZWZ i roznosił tajną prasę. W latach 1943-1944 brał czynny udział w walkach AK w Górach Świętokrzyskich pod dowództwem mjr. Jana Piwnika ps. „Ponury” i płk. Eugeniusza Kaszyńskiego ps. „Nurt”. Aleksander Łempicki używał pseudonimów „Howerla” i „Łukomski”.

W marcu 1945 r. aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa w Ostrowcu Świętokrzyskim. Udało mu się uciec. Dostał się do Krakowa, gdzie prof. Arkadiusz Piekara (wybitny fizyk z Uniwersytetu Jagiellońskiego, wykładowca w przedwojennym Liceum w Rydzynie) ukrył Go w swoim mieszkaniu.

Po wyrobieniu dokumentów przedostał się przez Czechosłowację do 3 Armii Amerykańskiej w Pilźnie, a stamtąd pojechał do Włoch.

Służba wojskowa :

W lipcu 1945 r. wstąpił do 2 Korpusu. Pomagał ściągnąć znaną sobie trasą rodziny żołnierzy 2 Korpusu z Polski do Włoch. Następnie zapisał się na studia fizyczne w Rzymie. Jesienią 1946 r. wraz z 2 Korpusem został przeniesiony do Anglii na demobilizację.

Losy powojenne:

Aleksander Łempicki wstąpił na Uniwersytet Imperial College of Science and Technology w Londynie. Równocześnie pracował w laboratoriach badawczych EMI. W 1949 r. uzyskał dyplom Bachelor of Science, a w 1952 r. dyplom magisterski.

Dążył do wyjazdu do USA. Firma Sylvania Electric w Bayside na Long Island zaoferowała mu pracę. Ambasada amerykańska w Londynie odmówiła mu wizy. Przy poparciu gen. Andersa i innych wybitnych osobistości ostatecznie ją otrzymał. W 1955 r. wyjechał do Nowego Jorku z żoną Niną Weiss (zm. 1999, USA), gdzie pracował w laboratoriach naukowych.

W 1960 r. na krótko powrócił do Londynu, by obronić rozprawę doktorską. Otrzymał dyplom Doctor of Science. Jako fizyk w 1983 r. otrzymał stanowisko profesora badań w Boston University i przeniósł się do tego miasta. W 1989 r. założył własne laboratorium badawcze „ALEM Associates”, z którego skorzystało wielu naukowców z Polski.

W 2000 r. opuścił uniwersytet, aby cały czas poświęcić pracy, zwłaszcza dla stworzenia nowych materiałów ceramicznych z zastosowaniem m.in. w tomografii komputerowej. Autor wielu artykułów naukowych oraz 20 patentów.

Już od 1980 r. odnowił bliską współpracę z prof. Arkadiuszem Piekarą w Polsce i nawiązał z Uniwersytetem Mikołaja Kopernika w Toruniu. Był członkiem American Physical Society i American Optical Society.

Był koneserem sztuki, cenionym przez wielu przyjaciół. Zmarł po długiej chorobie w grudniu 2007 r.