urodzony: 9 listopada 1919 r., Zazule (pow. Złoczów, woj. tarnopolskie, Polska)
zmarł: 27 lutego 2014 r. w Calgary, Alberta, Kanada
pochowany: Queen’s Park Cemetery, Calgary, Alberta, Kanada – grób: 108, rząd: 14, kwatera: RC
członkowie rodziny: ojciec Karol Ferensowicz; matka Franciszka ; rodzina miała czworo dzieci: Józef, Jan, Antonina and Janina
żona: Janina
dzieci: Paul, Maria, Andrew
stopień wojskowy: plutonowy
odznaczenia: Za swoje zaangażowanie w wysiłek wojennyJan Ferensowicz został odznaczony: 1939 – 45 Star (Gwiazda za Wojnę 1939 – 45) w 1945 r.; Italy Star (Gwiazda Włoch) w 1945 r.; Medal Wojska (odznaczony 20.03.1947 r.); Odznaka Pamiątkowa 2 Korpusu (nr 016286, wydana przez gen. Władysława Andersa); Odznaka 1 Pułku Ułanów Krechowieckich im. płk. Bolesława Mościckiego (nadana 27.02.1946 r.); Krzyż Walecznych (nr 12437, nadany za udział w bitwie o Monte Cassino, 18.05.1947 r.); Krzyż Zesłańców Sybiru (nr 21-2007-249, nadany przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego 19.07.2007 r.); Medal „Pro Memoria” (nadany przez Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, Warszawa, 09.01.2007 r.). Jan Ferensowicz został awansowany do stopnia plutonowego przez Ministra Spraw Wojskowych Rządu RP na Uchodźstwie gen. bryg. Jana Z.E. Berka 24.07.1983 r.
Losy do momentu wstąpienia do Armii Andersa: Cztery lata przed rozpoczęciem II wojny światowej sześcioosobowa rodzina przeniosła się do Dźwiniczanki, położonej szesnaście kilometrów od granicy z Rosją. W latach 1935-1939 Jan Ferensowicz był członkiem paramilitarnego Związku Strzeleckiego. 4 maja 1940 r. Jan Ferensowicz został przymusowo powołany do służby w Armii Czerwonej i wywieziony do obozu szkoleniowego wraz z wieloma innymi Polakami znajdującymi się w takiej samej sytuacji. Stamtąd wysyłano ich do różnych jednostek wojskowych. Ferensowicz został wywieziony na Syberię wraz z tysiącami innych młodych mężczyzn, gdzie został internowany w łagrze pod miastem Gorki, w którym pracowali nad Wołgą.
W 1942 r. Jan Ferensowicz został zwolniony z łagru na mocy ogłoszonej przez Stalina amnestii. Wyruszył w drogę z Gorki do Margiełanu w Uzbekistanie, gdzie zgłosił się do jednego z punktów rekrutacyjnych formowanej Armii Polskiej w Kazachstanie i Uzbekistanie, ówcześnie należących do ZSRR.
Służba wojskowa : Ferensowicz wstąpił do Armii Polskiej pod dowództwem gen. Andersa 23 grudnia 1942 roku. Armia ta stała się 2 Korpusem Polskim i sprzymierzyła się z siłami brytyjskiej 8 Armii. Szlak bojowy Jana Ferensowicza przebiegał przez Bliski Wschód aż do bitew pod Monte Cassino, Ankoną i o Rzym stanowiących część kampanii włoskiej. Ferensowicz służył w stopniu starszego ułana. Między marcem a kwietniem 1942 roku Armia Andersa została częściowo ewakuowana z ZSRR na Bliski Wschód. Jan Ferensowicz z Krasnowodzka drogą morską przez Morze Kaspijskie, po okresie rekonwalescencji dotarł do perskiego portu Pahlavi (obecnie Iran), okupowanego przez połączone siły armii sowieckiej i brytyjskiej. Przez dwa lata Ferensowicz stacjonował w Iraku, gdzie polskie oddziały przeszły szkolenie wojskowe. Stamtąd Wojsko Polskie zostało przeniesione do Palestyny i Egiptu, by w ostatnich miesiącach wojny znaleźć się we Włoszech. We Włoszech Armia Andersa walczyła o Monte Cassino, aby otworzyć drogę do Rzymu. Za swój udział w tej bitwie Jan Ferensowicz otrzymał Krzyż Walecznych. W kampanii włoskiej był kierowcą czołgu. Uczestniczył w bitwie o Bolonię, która miała miejsce między 9 a 21 kwietnia 1945 roku. W bitwie tej 2 Korpus Polski wspierał siły alianckie w zdobyciu miasta 21 kwietnia 1945 roku. Po wojnie Ferensowicz stacjonował w Osimo w ramach wojsk okupacyjnych Włoch. Przebywając w Armii Andersa, Ferensowicz posiadał aparat i fotografował wydarzenia, w których brał udział, aczkolwiek niewiele jego zdjęć przetrwało do dzisiejszego dnia. . Jan Ferensowicz służył w 1 Pułku Ułanów Krechowieckich im. płk. Bolesława Mościckiego (nr ewid. 1919/36/III). Po wojnie uczęszczał do Szkoły Powszechnej nr 52 we Włoszech.
Losy powojenne: Jan Ferensowicz został zdemobilizowany z 2 Korpusu Polskiego, a 5 grudnia 1946 r. wstąpił do Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia (PKPR). W ramach PKPR przyjechał do kanadyjskiej Alberty, gdzie przez dwa lata miał pracować na farmach. Dokument wydany przez Departament Pracy Kanady zaświadczał, że Jan Ferensowicz, P.I. nr 4435 został zwolniony ze zobowiązania podjętego dla rządu Kanady. Po zakończeniu dwuletniego kontraktu farmerskiego w dniu 16 czerwca 1949 roku, Jan Ferensowicz przeniósł się do Coleman, gdzie pracował w kopalniach węgla. 5 marca 1950 roku wstąpił do Stowarzyszenia Polskich Kombatantów – Koło nr 2 w Bellevue, Alberta. Na początku lat pięćdziesiątych przeniósł się do Calgary i zaczął pracę w Radzie Ochrony Zasobów Energii jako core handler. Ferensowicz był członkiem założycielem Stowarzyszenia Polskich Kombatantów Koło nr 18, członkiem Kongresu Polonii Kanadyjskiej i przedstawicielem Rządu Polskiego na Uchodźstwie. Ferensowicz był aktywnie zaangażowany w budowę Polskiej Parafii Katolickiej Matki Bożej Królowej Pokoju w Calgary. Kochał swoje psy oraz gazety i książki. Miał syna Paula (żona Joanna i wnuczka Anna), córkę Marię i syna Andrew. Jego żona Janina zmarła w 1993 r. Przed nim zmarli także jego brat Józef i siostry Antonia i Janina.
autor : Aldona Jaworska
źródła : Nekrolog z McInnis & Holloway https://mhfh.com/tribute/details/5875/Jan-FERENSOWICZ/obituary.html; https://discoverairdrie.com/articles/remembrance-soldiers-war-journeys-echo-through-generations; Wywiady biograficzne przeprowadzone z Janem Ferensowiczem przez Aldonę Jaworską w 2011 r. Dane o Panu Janie Ferensowicz zebrała Janina Aniolczyk, członkini Związku Polskich Kombatantów nr 18 w Calgary, Alberta.
