urodzona: 30 września 1915 r. w Kołomyi (zabór austriacki)
zmarła: 28 sierpnia 2016 r. w Chicago, Illinois, USA
pochowana: Cmentarz Powązkowski w Warszawie – kwatera nr 144
rodzina: ojciec Józef Wróblewski, matka Ewa Stefania (z domu Krzysztofowicz). Rodzice, siostra Czesława (Ludwik) Klonowska, brat Zdzisław (Jadwiga) po II wojnie światowej przenieśli się z Kołomyi do Polski – tam zmarli w starszym wieku.
mąż: Zbigniew Chałko
odznaczenia: polskie: Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami; brytyjskie: War Medal 1935-1945, Italy Star.
Losy do momentu wstąpienia do Armii Andersa: Absolwentka gimnazjum sióstr Urszulanek (matura) w Kołomyi oraz 2 letniego kursu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego we Lwowie. Instruktorka Przysposobienia Wojskowego Kobiet. Po wybuchu II wojny światowej w 1940 r. wywieziona przez Sowietów na Sybir (rejon Omska). Po amnestii w 1941 r. dołączyła do Armii Polskiej w ZSRR.
Służba wojskowa : Żołnierz Armii Polskiej w ZSRR, a następnie 2 Korpusu Polskiego – 5 Kresowej Dywizji Piechoty. Siostra szpitalna w Iraku, Persji, Palestynie i Egipcie. Kierowniczka szpitala polowego pod Monte Cassino.
Losy powojenne: Po II wojnie światowej w Wielkiej Brytanii. 31.10.1947 r. wyszła za mąż za Zbigniewa Chałko (żołnierza AK, powstańca warszawskiego). Syn Krzysztof Maria Jerzy urodzony 21.08.1948 r. Emigracja do USA w 1951 r., rodzina zamieszkała w Chicago. Długoletnia pracownica Związku Narodowego Polskiego. Działaczka społeczna: członkini i była prezeska Legionu Młodych Polek w Ameryce, członkini Koła byłych Żołnierzy 5 Kresowej Dywizji Piechoty 2 Korpusu.
Syn – zawodowy oficer wojsk amerykańskich (w stanie spoczynku od 1992 r.), emerytowany wykładowca na uniwersytecie Roosevelt w Chicago. Biegły w języku polskim. Mieszka z rodziną na przedmieściach Chicago.
autor : Barbara Chałko, synowa


Dokumenty wojskowe Władysławy Wróblewskiej wydane 15.08.1945 r.; źródło: archiwum Krzysztofa Chałko
