urodzony: 5 stycznia 1919 r., Jekaterynosław (obecnie Dnipro), Rosja

zmarł: 19 październik 2018 r., Otwock, Polska

pochowany: cmentarz Powązki Wojskowe w Warszawie – kwatera D20-2-4

rodzina: ojciec – Franciszek, matka – Maria z domu Sobko

żona: Janina Bogumiła Brzozowska z domu Pauluk (1921-2011)

odznaczenia: polskie – Order Virtuti Militari V klasy, Krzyż Walecznych, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino, Srebrny Krzyż Zasługi

Losy do momentu wstąpienia do Armii Andersa: Edmund Brzozowski w 1939 r. ukończył Szkołę Handlową Księży Pijarów w Lidzie (woj. nowogródzkie). Od czerwca 1939 r. odbywał 4-miesięczne przeszkolenie w obozie junackim w okolicach Nakła, gdzie budował stanowiska obronne.

We wrześniu 1939 roku brał udział w kampanii obronnej jako junak Junackich Hufców Pracy: wojna zastała go w trakcie obozu przygotowawczego do Szkoły Podchorążych. Za działalność niepodległościową został w styczniu 1940 roku aresztowany przez NKWD i wyrokiem sowieckiego sądu skazany na 5 lat ciężkich robót w łagrach jako „wrogi element”. Karę odbywał m.in. w obozie w Kotłasie oraz w Workucie (Republika Komi).

Służba wojskowa 2 Korpusu : We wrześniu 1941 roku, po podpisaniu układu Sikorski–Majski, Edmund Brzozowski wstąpił do Armii Polskiej w ZSRR. Po ewakuacji z Rosji sowieckiej przez Persję dotarł do Palestyny, gdzie został wcielony do tworzonej 3 Dywizji Strzelców Karpackich, która weszła w skład 2 Korpusu Polskiego (nr ewid. 3 DSK 1919/92). Następnie, po trwających blisko rok ćwiczeniach w Iraku, w grudniu 1943 r. przez Egipt wraz ze swoją jednostką został skierowany do Włoch.
Wraz z 1 Batalionem 3 Dywizji Strzelców Karpackich 2 Korpusu brał udział w kampanii włoskiej, w tym w walkach nad rzeką Sangro, zdobywaniu Monte Cassino – za co uhonorowany został orderem Virtuti Militari V klasy oraz Krzyżem Walecznych – a także w walkach o Ankonę i Bolonię. Czynną służbę zakończył w stopniu podporucznika.

Losy powojenne: Po zakończeniu wojny pozostał w Wielkiej Brytanii, gdzie podjął pracę i założył rodzinę. W roku 2006 powrócił na stałe wraz z żoną do Polski, osiedlając się w Otwocku. Prezes Stowarzyszenia Byłych Żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie „Karpatczycy”. Mianowany na stopień pułkownika.
Edmund Brzozowski zmarł w 2018 r. w Otwocku. Został pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie.

Żona Edmunda Brzozowskiego, Janina Bogumiła Brzozowska (z d. Pauluk) deportowana przez Sowietów na Syberię, także w ZSRR wstąpiła do Armii Polskiej i służyła jako ochotniczka w Pomocniczej Wojskowej Służbie Kobiet. W kampanii włoskiej pracowała w 3 Szpitalu Wojennym 2 Korpusu. Awansowana do stopnia podporucznika. W 2007 r. powróciła wraz z mężem do Polski z Wielkiej Brytanii. Zmarła w 2011 r. w Otwocku i została pochowana na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie.

autor: Aneta Hoffmann, Warszawa, Polska